13 ARALIK 2010

13 aralık 2010 da sabaha karşı bir sancıyla uyandım.Bir sancı ki belime ve bacaklarıma kadaru uzanıyor.

Soğuk terler boşanıyor vücudumdan,tuhaf bir mide bulantısı eşliğinde 5 gün geciken adetimin başladığını düşünerek (nedense son 2 adetim aynı şekilde 5 gün gecikmeyle geldiğinden yine geciktiğini düşündüm)...

Kalktım yataktan hemen ''ağrıkesici'' alıp tekrar uykuma devam etmek üzere ,tam ilacı içmek üzereyken ,mide bulantısına karşı koyamadım...buarada eşim Noyan da uyandı neler olduğunu anlamaya çalışıyor bende anlatmak istiyorum ama tarif edemiyorum, zaten acıdan konuşamıyorum.

Midem boşalır boşalmaz bütün o tarif ettiğim korkunç ağrılar ,soğuk terler,titremeler bir anda bıçak gibi kesildi.Birdenbire !

İşte bu tuhaftı çünkü hiçbir adet sancım ağrı kesici içmeden,böyle kolay kolay çatt diye kesilmezdi...

Sabah kalktığımda adetimin onca sancıya rağmen  gelmediğini görünce doktorumu aradım,yaşadıklarımı anlattım .Hemen bir kan testi (HCG)yaptırıp sonucu muayenehanesine fakslatmamı rica etti.

Ofisten çıktım,labaratuvara doğru giderken İzmir'de görülmemiş bir soğuk vardı,kar yağmaya başladı,vücudum soğukla birlikte heyecandan da titremeye başladı.Bu güzel romantik, karlı günde mi öğrenecektim hamile olduğumu?yok yok hemen havaya girmemeliydim.Hamile olmayada bilirdim. Ofis ile  labaratuvar arasındaki 5 dakikalık mesafe bana 1 saat gibi geldi.

''2 saat sonra sonucu öğrenebilirisniz ''

YUH!

2 saatmi?

ofise gittim Derya hanım ile beklemeye başladık ,1 saat 45 dakika sonra aradım!!!!??

''evet Başak hanım değerler 1000'in üzerinde'' dedi hemşire ...

HAYDAAA !!!

''yani?'' dedim ''gebelik var mı yok mu?'' :)))

''biz birşey söyleyemiyoruz.Doktorunuza sonucu bildirdik ,kendisi değerlendirecek'' dedi.

Hemen aradım tabii. Doktorumun tatlı dilli asistanı ''evet Başak'cığım sonuç pozitif, hamilesin tatlım''dedi.1 hafta sonrasına ilk randevumuzu aldık.

Evet planlı bir hamilelik tabiiki ama yinede sanki süprizmiş gibi,sanki,beklenmedik bir müjdeymiş gibi şok,heyecan karmakarışık duygularla beraber,acayip bir sakinlikle karşıladım durumu,sırıtıyorum:))))

İlk iş sevgilim,canım,eşim Noyan'ı aramak.

''Noyancım aşkım sonuç pozitif!'' Noyan'da ses yok..''aşkım oradamısın?''kalakaldı,saçmasapan gülmeye başladık!

sonra Annemi aradım ...ağladı,ağladık!

Eşimle iş çıkışı buluştuk birbirimizi gördüğümüz ilk an tarif edilemez,gülümseyerek sarıldık birbirimize.  Gönül annemi ve Salih babamı ziyarete gidip müjdeyi vermeye karar verdik.Labaratuvar sonucunu Gönül anneme verdim ''anne biz hiç anlamadık ne yazıyor bu sonuçlarda, bir bakarmısın?'' diye sordum.(Gönül annem emekli hemşire öğretmeni).Baktı ,bir daha baktı sonuca, bana baktı Noyana baktı.:)))sonrası, hepimizin gözlerinde yaş dudaklarımızda kocaman bir gülümseme...tek tek kardeşlerimizi aradık Cemil ve eşi Lütfiye,kazandibi Can eşimin ikizi Soydan ve o zaman biricik yiğenimiz pembe dudaklı Bade bebek'e 32 haftalık hamile olan eşi Işıl (şimdi doğumuna 1 hafta var:)).

espriler havada uçuşuyor,cinsiyet tahminleri yapılıyor,hayaller kuruluyor,kayınvalideler,kayınpederler dünür dayanışmasında birbirlerini kutluyorlar...sevdiklermiz telefon yağmuruna tutuyor haber yayıldıkça.

evmize döndük o akşam şaşkınlık ,heyecan, mutluluk,endişe kalbim kelebek gibi. Kocam kendi kendine gülüyor,ben kendi kendime gülüyorum...tarif edemiyorum edebiyatım yetersiz.