12. hafta karbonhidrat keyfi sona erdi

11+4  12. haftanın içindeyiz.
Doktorumuzun beslenme tarifesine çok ciddi bir şekilde uymamız  gerekiyor.
Bu kolay mı peki ; Hayıııııııııır,çünkü iştahım tarif edilemez boyutlarda ve canım ne çekiyorsa yasak!turşu ve o muhteşem suyunu kana kana içmek yasak(tuzlu ödem yapiyor),makarna yasak,pilav yasak,doritos,cheetos,patos süt mısır aromalısı yasak (ehh bunların nedenini yazmama gerek yok herhalde normal şartlarda da tuzlu olmasının yanısıra içinde çeşit çeşit ''E''var).
Kısacası karbonhidratın bakliyat dışındaki tüm çeşitleri yasak.
Protein balık( sadece,sardalya,levrek,somon)kırmızı et,tavuk+sebze+gün içinde ara öğünlerede meyve ve yoğurt+bol su tüketilecek.
Normalde bu şekilde besleniyorum yani diyet bir durum yok! amaaaaa sen gel bunu ,mütemadiyen aç mideme anlat...
 Birde bilenler bilir ben kahvesiz yapamayanlardanım,ogün kahve içmezsem,evden ayakkabısız çıkmış gibi hissederim kendimi.
Ateş böceği hayatımıza ve bünyeme girdiğinden beri,kahvenin kokusuna bile tahammülüm yok..bıçak gibi kesildi kahve fanatikliğim.
En zoru kahve içememek olacak diye düşünürken ,beklemedğim bir şekilde hiç irade kullanmadan hayatımdan çıktı kahve eski dostum!
Ama turşu ve suyu için aynı şekilde söz edemeyeceğim:)))))

28 OCAK 5.KONTROLÜMÜZ

Bugün ikili testimiz var.Tedirginiz tabii biraz ama içim kıpır kıpır çünkü bızdığı yine görebileceğim,bakalım boyu ne kadar uzamış, ne hareketler yapıp güldürecek bizi.
Bu sefer çok kalabalık değil bekleme salonu ,hemen ultrasona alıyorlar Noyan ve beni .
İşte orada geçen haftadan buyana boyu 4,7cm olmuş,burnu iyice belirginleşmiş,ellerini yüzüne,ağzına götürüyor ve ayaklarıyla tekme benzeri hareketler yapıyor.ben o kelebek hareketlerini maalesef  henüz hissedemiyorum .Bunun için 8 hafta daha beklememiz gerekiyor.
Doktorumuz çok eğleniyor bizimkinin hareketlerine,''çok hareketli bir bebek bu annesi''diyor.
İçimden ''eyvah''diyorum.Bu görüntüler kayıt ediliyor.Fotoğraf olarak bir kopya veriliyor elimize bir sonraki randevumuz 25 Şubat'ta :(( .Taa ozamana kadar bu minik fotoğrafla hasret gidereceğiz.
Hemen daha önce verilen ultrason fotoğraflarının yanına koyuyorum bu yeni fotoğrafı. Bakıyorun, ne kadar da minikmiş,ateş böceğinden insan silüetine dönüşmesi mucizevi geliyor bize,ne kadar büyümüş.
Her gün doktoruma gidip ultrasona girip, görmek istiyorum onu.
Özlüyorum!
Nasıl geçecek 1 ay?

19 OCAK 2011 4.MUAYENE!! 25 OCAK DEĞİLMİYDİ!!!

10.Haftaya girmemizle beraber bulantılarım yok oldu.İştahim açıldı,en bol pantalonumun düğmesinden sonra fermuarınıda azad etmiş bulunuyorum.Yaşasın elbiseler!Nihat ve Demir bebeğe 8 aylık hamile olan İrina'nın evlerine yemeğe gittiğimiz akşam midemi bulandıran hiçbirşey olmadı .herşeyi yedim.Işıl ve Soydan,Nihat ve İrina ben ve Noyan ve karınlarımızda bebeklerimizin ilk arkadaşları güldük eğlendik ,aklıma bile gelmedi bulantı.Ertesi gün anneme pazar kahvaltısın gittik.Cemil,Lüt,Can ve annemle tıka basa mis gibi anne kahvaltısı ettik.
Bir dakika!!! bulantılar,yorgunluklar 14. haftadan sonra geçecek diye yazıyor kitaplarda.Doktorum ve tecrübeli arkadaşlarımda böyle söylüyorlardı.Bulantıların bitmesi için çok erken.
Bir kitapta belirtiler kesilirse hemen doktorunuzu arayın diye yazıyordu!!
Korku,endişe,panik Noyan'a çaktırmamaya çalışıyorum.Bulantılarım var diye şikayet ederken şimdi de niye bulantım yok diye şikayet ediyorum.
Pazartesi günü arıyorum hemen doktorumu,sakin sakin konuşuyor benimle ,endişelendiğim gibi birşey olmadığından emin bir ses tonuyla bana 2 gün sonrasına ,randevumuzu 1 hafta öne çekiyor.
bu telefon konuşmasından 3 saat sonra bulantım geri geliyor...rahatlıyorum:)))
 Doktorumuz randevu programını değiştirdiğim ve pimpirik yaptığım için beklediğimin aksine çok anlayışlı ve hoşgörülü tavrıyla beni çok iyi anladığını belirtiyor.
10.haftadan itibaren bulantıların azalacağını söyledi.
Sonra o iple çektiğim an geldi.
Ultrasonda bebeğimizin nasıl zıp zıp zıpladığını gördük,boyu  3,3cm olmuş.
ve Kalp atışları çokk güzel tutamıyorum kendimi ağlıyorum.Noyan gülümsüyor.
Hareketleri artık bir dvd de kayıtlı veriyorlar bize.Her gidişimizde yeni kayıt yapılacak sonra film haline gelecek .

BELİRTİLER BAŞLADI

Mide bulantıları başladı.
Bende işime geri döndüm.
Tedirginim,çok yavaş hareket ediyorum.Herşeye stres yapmamaya çalışıyorum.Sancıların sona ermesine rağmen kasıklarımda bir hassasiyet olduğunu hissediyorum.Karnım dümdüz ama ben 9 aylık gebeymişim gibi hareket ediyorum.Noyan gülüyor bu halime :))).
Evimiz ile Ofis arasındaki mesafe yürüyerek 10 dakika .Ama ben hergün taksiyle gidip geliyorum işe ...Taksi durağındaki taksiciler beni tanıyor artık nereye gideceğimi tarif etmiyorum.Penguen adımlarıyla durağa yürüyorum.Artık adamlar ''hah geliyo bizim paytak kısa mesafe müşterisi'' diyorlardır. Sıra kimdeyse piyango ona vuruyor''Günaydın abi her zamankinden'' demenin keyfini yaşıyorum.
Demekki pimpirik olunabiliyormuş.
Faydasınıda gördük.
25 ocak'ta 3.muayenemiz ,28 ocakta ikili test ve kontrolümüz var .

01.OCAK 2011 2.KONTROLÜMÜZ

Sancılar o 10 günlük süreçte doktorumuzun aynen söyledği gibi azalarak kesildi.Mutlu ama çok temkinliyim.Eşim bu 10 günde bana hiçbirşey yaptırmadı.Annem,Gönül annem ,Lütfiye nerdeyse hergün arıyor,moralim güzel.Işıl ve Soydan'ın Bade'sinin odası tatmamlanmak üzere ,Işıl Bade'nin giysilerini mis gibi bebek sabunlarıyla yıkadığını evin nasıl güzel koktuğunu anlatıyor.Cemil ve Can tahmin ettğimden daha heyecanlılar.Dayı olacaklar çünkü.(Oktay dayımızı çok severiz hepimiz çünkü).


Bebeğimiz 7 haftalık.7mm boyunda henüz fetus olmasına çook zaman olan embriyomuzu görüp, rahatlıyoruz.
Kalp atışları tüylerimi diken diken ediyor.başımdan ayağıma donakalıyorum,ne güzel bir kalp atışı var bebeğimizin.Herşeyi şimdiden koşulsuz ,şartsız güzel geliyor bebeğimizin.
O kocaman kesenin bir köşesinde yanıp sönen bir ateşböceği bebeğimiz.
Sıkı tutun annesinin birtanesi,babasının gözbebeği.

19 ARALIK 2010 İLK KONRTOLÜMÜZ

Hamile kaldığımı öğrendiğimizden beri ,gün içinde pik yapan fakat asla geçmeyen bir sancı var.Daha önce gebelik yaşamış Arkadaşlarım , büyükler ,satın aldığım tüm gebelik kitapları ve bazı web siteleri kasık sancısının gebeliğin ilk haftalarında normal olduğunu söylüyorlar. Bende pek takmadan hertürlü işimi gayet koşturmacalı bir şekilde yapıyorum,pimpirik yapmak istemiyorum.sonuçta hasta değil,hamileyim diye düşünüyorum.
Ama o sancı''pik'' yaptığında ,13 aralık gecesindeki soğuk terleme,sancı,bulantı üçlüsü tamda işimin gücümün ortasında,bir müşteri görüşmesinde,bir koşturma sırasında öyle bir yakalıyor ki.Sonra bu sancının süresi uzamaya başlıyor.Dayanılmaz oluyor.İlk kontrolümüze kadar 1 hafta bu şekilde geçiyor.Doktoruma bunu anlattığımda derhal 10 günlük rapor  veriyor bana,bu ağrı sıfırlanana kadar yatılacak .Bebeğimiz 6 haftalık.
İşe gitmek, stres yapmak yasak,lavaboya gitmek haricinde yattığım yerden kalkmak yasak!!!
Korkuyoruz tabii biraz,ama içimiz hep rahat,kuş gibi.
İyi o ,biliyoruz biz!
Doktorumuza güveniyoruz.
31 Aralık 2010 gecesi ,yeni yıla Noyan'cığım ve sancılı fasulyemizle sakin sakin giriyoruz.Kapımızın önünde narlarımızı patlatıyoruz saat 00:00da .Milli piyango biletlerimize, sayıları rüyamda görmeme rağmen çıkmıyor hiçbirşey.:))))

13 ARALIK 2010

13 aralık 2010 da sabaha karşı bir sancıyla uyandım.Bir sancı ki belime ve bacaklarıma kadaru uzanıyor.

Soğuk terler boşanıyor vücudumdan,tuhaf bir mide bulantısı eşliğinde 5 gün geciken adetimin başladığını düşünerek (nedense son 2 adetim aynı şekilde 5 gün gecikmeyle geldiğinden yine geciktiğini düşündüm)...

Kalktım yataktan hemen ''ağrıkesici'' alıp tekrar uykuma devam etmek üzere ,tam ilacı içmek üzereyken ,mide bulantısına karşı koyamadım...buarada eşim Noyan da uyandı neler olduğunu anlamaya çalışıyor bende anlatmak istiyorum ama tarif edemiyorum, zaten acıdan konuşamıyorum.

Midem boşalır boşalmaz bütün o tarif ettiğim korkunç ağrılar ,soğuk terler,titremeler bir anda bıçak gibi kesildi.Birdenbire !

İşte bu tuhaftı çünkü hiçbir adet sancım ağrı kesici içmeden,böyle kolay kolay çatt diye kesilmezdi...

Sabah kalktığımda adetimin onca sancıya rağmen  gelmediğini görünce doktorumu aradım,yaşadıklarımı anlattım .Hemen bir kan testi (HCG)yaptırıp sonucu muayenehanesine fakslatmamı rica etti.

Ofisten çıktım,labaratuvara doğru giderken İzmir'de görülmemiş bir soğuk vardı,kar yağmaya başladı,vücudum soğukla birlikte heyecandan da titremeye başladı.Bu güzel romantik, karlı günde mi öğrenecektim hamile olduğumu?yok yok hemen havaya girmemeliydim.Hamile olmayada bilirdim. Ofis ile  labaratuvar arasındaki 5 dakikalık mesafe bana 1 saat gibi geldi.

''2 saat sonra sonucu öğrenebilirisniz ''

YUH!

2 saatmi?

ofise gittim Derya hanım ile beklemeye başladık ,1 saat 45 dakika sonra aradım!!!!??

''evet Başak hanım değerler 1000'in üzerinde'' dedi hemşire ...

HAYDAAA !!!

''yani?'' dedim ''gebelik var mı yok mu?'' :)))

''biz birşey söyleyemiyoruz.Doktorunuza sonucu bildirdik ,kendisi değerlendirecek'' dedi.

Hemen aradım tabii. Doktorumun tatlı dilli asistanı ''evet Başak'cığım sonuç pozitif, hamilesin tatlım''dedi.1 hafta sonrasına ilk randevumuzu aldık.

Evet planlı bir hamilelik tabiiki ama yinede sanki süprizmiş gibi,sanki,beklenmedik bir müjdeymiş gibi şok,heyecan karmakarışık duygularla beraber,acayip bir sakinlikle karşıladım durumu,sırıtıyorum:))))

İlk iş sevgilim,canım,eşim Noyan'ı aramak.

''Noyancım aşkım sonuç pozitif!'' Noyan'da ses yok..''aşkım oradamısın?''kalakaldı,saçmasapan gülmeye başladık!

sonra Annemi aradım ...ağladı,ağladık!

Eşimle iş çıkışı buluştuk birbirimizi gördüğümüz ilk an tarif edilemez,gülümseyerek sarıldık birbirimize.  Gönül annemi ve Salih babamı ziyarete gidip müjdeyi vermeye karar verdik.Labaratuvar sonucunu Gönül anneme verdim ''anne biz hiç anlamadık ne yazıyor bu sonuçlarda, bir bakarmısın?'' diye sordum.(Gönül annem emekli hemşire öğretmeni).Baktı ,bir daha baktı sonuca, bana baktı Noyana baktı.:)))sonrası, hepimizin gözlerinde yaş dudaklarımızda kocaman bir gülümseme...tek tek kardeşlerimizi aradık Cemil ve eşi Lütfiye,kazandibi Can eşimin ikizi Soydan ve o zaman biricik yiğenimiz pembe dudaklı Bade bebek'e 32 haftalık hamile olan eşi Işıl (şimdi doğumuna 1 hafta var:)).

espriler havada uçuşuyor,cinsiyet tahminleri yapılıyor,hayaller kuruluyor,kayınvalideler,kayınpederler dünür dayanışmasında birbirlerini kutluyorlar...sevdiklermiz telefon yağmuruna tutuyor haber yayıldıkça.

evmize döndük o akşam şaşkınlık ,heyecan, mutluluk,endişe kalbim kelebek gibi. Kocam kendi kendine gülüyor,ben kendi kendime gülüyorum...tarif edemiyorum edebiyatım yetersiz.